Marek Woliński
Indeks nazwisk do pracy Ewarysta Andrzeja Kuropatnickiego Wiadomość o klejnocie szlacheckim oraz herbach domów szlacheckich w Koronie Polskiej i Wielkim Księstwie Litewskim (E-book
PDF)
Źródło indeksowane
Dostępne na stronach Jagiellońskiej Biblioteki Cyfrowej
https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/342305/edition/326950?language=pl
Podlaskiej Biblioteki Cyfrowej:
http://pbc.biaman.pl/dlibra/doccontent?id=519&dirids=1
Dolnośląskiej Biblioteki Cyfrowej:
https://dbc.wroc.pl/publication/26973/edition/24394/wiadomosc-o-kleynocie-szlacheckim-oraz-herbach-domow-szlacheckich-w-koronie-polskiey-i-wielkim-xiestwie-litewskim-cz-1-4-kuropatnicki-ewaryst-andrzej-1734-1788?language=pl
Indeks zawiera 11 481 haseł.
Do informacji zawartych w Indeksie nazwisk do pracy Ewarysta Andrzeja Kuropatnickiego Wiadomość o klejnocie szlacheckim... mogą Państwo dotrzeć na dwa sposoby:
- zamawiając wydanie elektroniczne, w formie e-booka w popularnym formacie PDF; cena 69,90 PLN (obejmuje 5% VAT, przesyłka na adres e-mailowy. Plik PDF jest zabezpieczony hasłem).
- korzystając z płatnego serwisu on-line.
O dziele
Praca Ewarysta Andrzeja Kuropatnickiego Wiadomość o klejnocie szlacheckim..., wydana w Warszawie w roku 1789, jest interesująca z kilku względów. Autor wymienia w części pierwszej szlachtę inflancką przebywającą na tym terenie okresowo, którą późniejsi autorzy pomijają. W części czwartej podaje z imienia i nazwiska szlachtę wylegitymowaną ze szlachectwa w 1782 roku w Królestwie Galicji i Lodomerii wraz z nieznanymi późniejszym heraldykom przydomkami.
O indeksie
Głównym powodem, dla którego powstał ten Indeks, było występowanie w pracy źródłowej wielu nazwisk o błędnej lub nieprawidłowej (odmiennej) pisowni. Możemy tu trafić na kilkaset błędnych zapisów. Oto przykłady: Otto Wiczżycki – zapis ten powinien brzmieć Ottowicz Życki, czyli Życki przydomku Ottowicz. Lożadubalski to Dubalski przydomku Łoza. Rzuchowscy ze Skrzynna przydomku Dunin zostali zapisani jako: Rzuchowski de Skrzyn Dunin; Rzuchowski de Skrzyn Duninów; Rzukowski de Skrzyn Duninów; Zukowski de Skrzyn Duninów; Zukowski de Skrzynno Duninów. Cześnicki Żegota to Czerżnicki o przydomku Żegota. Nazwisko Kaczkienowicz to prawdopodobnie Bilińscy przydomku Kaczkienowicz, których wymieniają herbarze Bonieckiego i Uruskiego. Witowicz Pieniążek to Pieniążek z Witowic. Z Witowic pisało się kilka rodzin, m.in.: Czerny z Witowic; Pieniążek z Witowic; Witowski z Witowic.
Autor wymienia Nalewków herbu Hrebnicki. O tym herbie wiemy jedynie tyle, że wymienił go Uruski, bez opisu, przy Hrebnickich herbu Hrebnicki, którzy zapisani zostali do ksiąg szlachty guberni kowieńskiej w 1819 r. Ponieważ Hrebniccy z tego terenu legitymowali się głównie herbem Nalewka, należy przypuszczać, że herb Hrebnicki może mieć coś wspólnego z herbem Nalewka. Może niektórzy Hrebniccy uznali herb Nalewka za swój własny i nazwali go swym nazwiskiem. Hasło powinno brzmieć – Hrebnicki herbu Nalewka, gdyż Hrebnickich tego herbu wymieniają m.in. Kojałowicz, Niesiecki i Żernicki.
W pracy tej występują też przykłady na możliwość pomyłki w badaniach genealogicznych
przy zamianie nazwisk i przydomków: rodzina Jaroszewiczów herbu Prus I używała przydomku Kwaczyński, o czym informują m.in. Niesiecki, Boniecki i Uruski. Ci sami autorzy wymieniają też Kwaczyńskich herbu Przyjaciel, noszących przydomek Jaroszewicz. Rodzina Merło v. Merła, herbu Strzała rozdarta, używała przydomku Januszkiewicz, natomiast Januszkiewiczowie v. Januszkowiczowie, herbu Lubicz, używali przydomku Merło.
O autorze Wiadomości o klejnocie szlacheckim...
Ewaryst Andrzej Kuropatnicki herbu Nieczuja (urodzony w roku 1734 w Obrowcu, zmarł w 1788 roku w Tarnowcu) – hrabia, kasztelan buski i bełski, geograf i heraldyk, bibliofil. Zapisał się m.in. jako autor książek o Galicji i o uzdrowiskach a także „Wiersza nad śmiercią Kajetana Sapiehy poległego 23 maja 1771 r. pod Lanckoroną” oraz herbarza pt. „Wiadomość o klejnocie szlacheckim oraz herbach domów szlacheckich w Koronie Polskiej i Wielkim Księstwie Litewskim”. Jego rodzicami byli Józef i Teresa Zuzanna Kuropatniccy (matka z Kurdwanowskich) a pradziadem – Andrzej Michał Kuropatnicki, poseł, kasztelan biecki. W 1753 r. został komisarzem trybunału skarbowego w Radomiu, w 1755 – marszałkiem sejmiku bełskiego, w 1764 r. posłem województwa bełskiego na sejm elekcyjny oraz uzyskał przywilej na kasztelanię buską, a wkrótce na kasztelanię bełską. Odznaczony przez króla Orderem św. Stanisława i Orderem Orła Białego. Otrzymał tytuł hrabiowski 10 marca 1779 r. od Austriaków. Członek honorowy Akademii Krakowskiej i Akademii Zamojskiej od 1782 r. Zebrał wiele cennych rękopisów oraz czasopism z lat 1759-82. Przetłumaczył „Geografię Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego” Antoniego Buschinga (Lipsk – Drezno 1768) i opracował „Geografię albo dokładne opisanie Królestw Galicji i Lodomerii”, pierwszy dokładny opis geograficzno-statystyczny tych ziem. Sponsorował fundację szpitala dla ubogich w Jaśle i renowację kościołów w okolicy. Jego dwór w Tarnowcu stanowił ważny ośrodek życia kulturalnego w Galicji. Ożenił się z Katarzyną Kuropatnicką z Łętowskich, mieli pięcioro dzieci. Wieku dorosłego doczekali najmłodszy syn Józef i córka Konstancja.
Informacje oparte na: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ewaryst_Andrzej_Kuropatnicki
O autorze indeksu
Marek Woliński genealogią zajmuje się od ponad 30 lat. Jest autorem następujących prac – wydań książkowych:
Inwentarz osobowy do Volumina Legum, Warszawa 2007,
Herbarz szlachty ziemi łukowskiej na Lubelszczyźnie, tomy I-III., Szczecin 2011, 2014, 2017.
Indeks nazwisk i przydomków do Źródeł dziejowych i innych prac genealogicznych, Warszawa 2011;
Trzy indeksy. Indeksy osobowe do Herbarza polskiego Adama Bonieckiego, Księgi rozsiedlenia rodów
ziemiańskich Józefa Krzepeli oraz do Lustracji województwa krakowskiego 1789, Warszawa 2012.
Indeks nazwisk do Herbarza szlachty polskiej Rodzina Seweryna Uruskiego, Warszawa 2017.
Jego prace stanowią m.in. materiał pomocniczy przy redagowaniu kolejnych tomów Polskiego Słownika Biograficznego
Polskiej Akademii Nauk w Krakowie.
